test
test
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Hoe ben ik bij de “De kracht van het nu” terecht gekomen?
Ongeveer een jaar geleden besloot ik wat te drinken met een oud schoolgenoot. Het wederzien voelde direct vertrouwd en ook vandaag de dag blijkt dat wij nog steeds bovengemiddeld fijne gesprekken met elkaar kunnen voeren. Hij vertelde mij over de lessen die hij had geleerd uit het “De kracht van het nu”. Ondanks dat ik er niet direct mee aan de slag ben gegaan vond ik het toen al interessant.
Niet lang daarna ging een andere goede vriend verhuizen. Tijdens het opruimen van zijn boekenkast kwam hij “De kracht van het nu” tegen. Ook hij was over het boek te spreken en heeft het toen aan mij doorgegeven.
Het was tijdens een vakantie op Sardinië toen ik zelf ben begonnen in “De kracht van het nu”. Een vakantie waarin ik niks moest, mijn volledige aandacht op het boek kon leggen en de belangrijkste inzichten goed op me in kon laten werken.
Wat heb ik geleerd van “De kracht van het nu”?
- Na het lezen van “De kracht van het nu” ben ik bewuster van de aanwezigheid van het Ego. Ook wel bekend als het stemmetje in je hoofd, of je verstand. Het vergelijkt, oordeelt, bekritiseert en manipuleert jezelf en anderen, en zorgt voor identificatie met alles om je heen.
- Je gedachten komen voort uit je verstand, maar bepalen niet wie je bent. Ook zonder identiteit ben je er nog steeds. Je gedachten mogen er best zijn maar je hoeft je er niet door te laten leiden (of lijden).
- Om verlichting te ervaren, dien je je aandacht van het verstand te verplaatsen naar het hier en nu. Dit is niet iets wat je buiten jezelf hoeft te vinden, maar in jezelf. Als je op zoek bent naar innerlijke vrede, besef dan dat je dit al in je hebt. De meeste mensen zijn zich hier niet bewust van omdat het verstand te veel ruis veroorzaakt.
- Besteed meer aandacht aan wat je nu kunt doen i.p.v. het resultaat ervan. Wachten is een toestand van het verstand omdat het afhankelijk is van de toekomst en dus niet van het nu.
- Er is niks mis met het verbeteren van een levenssituatie of het voltooien van een uiterlijke reis. Maar je zult zien dat het makkelijker is wanneer je ook bezig bent met je innerlijke reis of deze al voltooid hebt.
- Accepteren van situaties, hoe pijnlijk ze ook zijn, is een manier om innerlijke vrede te kunnen vinden. Indien je geen afstand kan nemen van een situatie of deze niet kan veranderen, verzet je er dan niet tegen maar accepteer het. Verzet komt voort uit het verstand omdat het zich wil identificeren met situaties.
De Schrijfstijl van Eckhart Tolle
In de inleiding vertelt Tolle hoe hij spiritueel leraar is geworden. Op een nacht werd hij voor de zoveelste keer wakker met depressieve gedachten. “Ik kan niet met mezelf leven”. Hij merkte op hoe merkwaardig deze zin klinkt. Het besef dat er twee versies van zichzelf aanwezig zijn (ik en mezelf) heeft hem doen realiseren dat er misschien maar één van de twee echt is. Dit besef veranderde zijn leven compleet.
In zijn boek komen verschillende concepten aan bod zoals “Nu”, “Zijn” en “Aanwezigheid” etc. Tolle geeft zelf al aan dat je bij sommige concepten iets kunt voelen van herkenning. Wellicht uit andere lessen of (geloofs)overtuigingen bijvoorbeeld. Hij verwijst hier zelf ook vaak naar. Niet om te vergelijken, maar om de concepten te verduidelijken. Hierdoor is het juist geen eenzijdig boek. Hecht je niet te veel aan de terminologie van Tolle, maar ook niet aan die van anderen om het lezen makkelijker te maken.
De schrijfstijl is vormgegeven op een manier dat Tolle antwoord geeft op vragen van zijn discussiegroep. Omdat dit soort materie niet in het reguliere schoolsysteem wordt meegegeven roept het bij de meeste mensen vragen op. Veel van die vragen worden door de discussiegroep gesteld en daarna door Tolle behandeld in de 10 hoofdstukken.
Hoe ik “De kracht van het nu” heb ervaren
Het gevoel van innerlijke vrede wat Tolle in de inleiding beschrijft was zo bijzonder dat ik dat zelf ook wilde ervaren. Op naar het volgende hoofdstuk dus!
Ik vond de stof zelf niet altijd makkelijk, maar absoluut de moeite waard om verder te lezen. Tolle geeft middels een speciaal leesteken aan wanneer je een rustmoment kunt pakken om de daarvoor beschreven paragraaf te laten bezinken. Voor mij waren dat ideale momenten om het boek aan de kant te leggen en aantekeningen te maken.
Tolle schrijft op een manier die je soms best voor de borst kan stoten. Je merkt dat ook aan de opmerkingen en vragen die de discussiegroep stelt in het boek. Hij kan hier en daar afgeven op de mens en de wereld zoals hij op dit moment is. Mij triggerde het wel om door te lezen.
Conclusie na het lezen van “De kracht van het nu”
Tijdens het lezen van “De kracht van het nu” heb ik meerdere keren het idee gehad dat het boek herkenbaar zou moeten zijn voor mensen die pijn op wat voor manier dan ook ondervinden. Denk aan mensen die aan het rouwen zijn, depressief zijn, of wiens relatie net beëindigd is. Voor die mensen vind ik het boek een absolute aanrader.
Was het dan wel aan mij om dit boek te lezen? Ik had op het moment van lezen immers niet direct ergens last van. Of is er al sprake van een bepaalde vorm van verlichting bij mij? Daar werd ik zelf benieuwd naar. Ik ben zelf gaan doorlezen om te kijken welke concepten er bij kunnen dragen aan mijn eigen opvattingen over persoonlijke ontwikkeling en spiritualiteit.
Het intense gevoel wat Tolle in het eerste hoofdstuk heeft omschreven heb ik nog niet op die manier ervaren. Toch heeft het boek mijn kijk dusdanig veranderd dat ik meer rust en vrede ervaar binnen bepaalde situaties en relaties.